In die mooie stad Zaltbommel..

En te midden van die rommel, rommel
Dreef de torenspits van Bi-Ba-Bommel
En te midden van die rommel, rommel
Dreef de torenspits in ’t rond

Zaltbommel is een leuke stad. En dat zeg ik niet alleen omdat de leukste man ter wereld er vandaan komt. Het is er klein en knus en er zijn allemaal van die leuke scheve gevelhuisjes en smalle straatjes waar ik niet met de auto doorheen durf te rijden.

Ik houd van dat soort steden. Plaatsen met karakter.

In Zaltbommel staat ook een pracht van een kerk, de Grote of Sint-Maartenskerk. En die Sint-Maartenskerk heeft een roerig verleden. Zo is al menig keer de bliksem in de toren geslagen waardoor de eerste én later gebouwde tweede kerkspits verwoest werden. Sindsdien gaat de kerk met stompe spits door het leven. Maar minder mooi is hij er niet door geworden. Ook oorlogen heeft de kerk doorstaan, en in de kerk zijn ook nog kanonskogels te vinden die in de muren zijn genesteld. De laatste schade (oke, in het licht van voorgaande mag het bijna geen naam hebben) werd veroorzaakt door een stel sukkels boeven die geprobeerd hebben de ruit van de kiosk open te breken met een koevoet. Resultaat: een scheur van dik een meter.

Serieus? Inbreken in een kerk? Welke idioot doet nou zoiets?

Mijn schoonouders, beide vrijwilliger bij de Sint-Maartenskerk, vroegen vervolgens of ik er een mooie raamschildering overheen wilde maken. Ik? Een schildering in een kerk maken?

Daar moest ik even over nadenken.

Tuurlijk, ik heb wel eens een paar muurschilderingen gemaakt. In mijn huis. Waar verder niemand het kan zien. Maar ten eerste kan ik mijn schoonouders niets weigeren (Wim, Marianne, maak alsjeblieft geen misbruik van deze wetenschap), en ten tweede is het natuurlijk ook gewoon kicken een hele grote eer dat je gevraagd wordt. Dus ik kocht een zwarte, een witte en een knalroze raamstift, maakte een snelle schets en toog naar Zaltbommel.

En het resultaat… tja, daar ben ik eigenlijk best wel trots op. Anders zou ik er ook geen blog over schrijven. Helaas zie je het niet zo goed op de foto, dus een goede reden om in plaats van meer foto’s van de schildering nog meer foto’s te plaatsen van de prachtige kerk. Die absoluut een bezoekje waard is, mocht je in de buurt zijn. En maak dan meteen de klim naar boven, de toren op, voor een prachtig uitzicht. En mocht je een gezellige man zien, met een geruit overhemd en een snor, doe hem dan de groetjes. Dat is mijn schoonvader Wim.